Egypte het beloofde land
Het Noorden van Egypte
Er zijn te veel boten gekomen in hun riffen, die op natuurlijke wijze zijn ontstaan als rustpunten tijdens hun lange tochten in de oceanen en zeeën. Deze rustpunten WORDEN steeds meer verstoord door inmenging van de mens. Onlangs was ik bij een dolfijnenrif in het noorden van Egypte en werd geconfronteerd met een dramatische situatie. De kapiteins van safariboten worden omgekocht door vooral Russen door veel belovende tips als zij hen bij de dolfijnen brengen . Aan de buitenkant van het rif is het een druk over en weer gevaar door safari boten om als eerste bij de dolfijnen te zijn voor deze de kans krijgen hun rif te betreden, de eerste mensen worden aan de buitenkant van het rif al in het water gelost. De ingang van het rif is volledig geblokkeerd door safari boten die naast elkaar liggen en met touwen verbonden zijn in onderlinge afspraak van de kapiteinen. De dolfijnen banen zich een weg onder de safari boten om alzo in hun rif te kunnen komen. Ik ben in het water gegaan aan de binnenkant van de ingang van het rif achteraan de boten en 5 dolfijnen schaarden zich om mij heen. 2 vrienden die me niet alleen wilden laten voor het dreigende gevaar bleven bij mij. Plots kwam er een stel safari boten op ons af. Ik had mijn film camera bij me en heb alles vastgelegd. Een van de dolfijnen sprong bijna in mijn schoot. Als er niets gebeurt ziet de toekomst voor de dolfijnen er slecht uit in Egypte en zal het ook zo verlopen in de nabije toekomst in het zuiden.
Het zuiden
Enkele jaren geleden werd er een vliegveld neer geplant waardoor het gebied gemakkelijker bereikbaar wordt voor toeristen, hotels rijzen uit de grond, dagtrips ontstaan met alle gevolgen van dien. Er komen steeds meer boten. Stilaan wordt de rust verstoord. Vooraleer de dolfijnen in het rif zijn aangekomen uit de open zee, stormen de rubberboten er al op af. Verleden jaar werd de snuit van een dolfijn doorklieft tot bloedens toe. De dolfijn is niet meer met zijn maatjes terug naar zee gezwommen maar bleef in het rif als stille getuige en toonde zich aan iedere boot die voor anker ging om te laten zien wat er gebeurd was.
Ook het LFA sonar probleem gaat ons niet voorbij ! Rond hetzelfde tijdstip strandden 50 Grienen in Madagascar en kwamen er wel duizenden Dolfijnen in het zuiden van Egypte, ik voelde dat ze voor iets op de vlucht waren, wat me daarna werd bevestigd door de natuurorganisatie IFAW (International Fund for Animal Welfare die zich ontfermde over de gestrande grienen en een reddingsteam had ingezet, alsook nog door andere bronnen) De grienen strandden in Madagaskar door desoriëntatie als gevolg van LFA SONAR EXPERIMENTEN. De dolfijnen in Egypte waren tevens op de vlucht voor experimenten in de Indische oceaan en zochten hun toevlucht en bescherming in de Rode Zee, de ideale biotoop om aan de LFA sonar te ontsnappen omdat hier geen experimenten plaats vinden doordat de zee niet dieper is dan 2500 meter. Dit verklaart waarom er op dit moment zoveel dolfijnen in de Rode Zee aanwezig zijn. Ook de verandering van de golfstroom heeft hiermee te maken.
Jaren geleden is het me na intense pogingen gelukt SAMADAI DOLPHIN HOUSE (een hoefijzer gevormd rif) als beschermd gebied te activeren, het is niet meer toegankelijk , althans niet in het rif. Buiten het rif zijn er twee lijnen gespannen waar 100 mensen per dag mogen tussen hangen met een zwemvest aan, met veel geluk zien ze de dolfijnen in en uit het rif zwemmen. Gelukkig is die barbaarse toestand beëindigd van snorrende zodiac boten (rubberboten) in het hart van het rif en kunnen de dolfijnen daar weer in vrijheid verblijven.
klik hier voor een film
Het Sataya Rif
Het SATAYA rif in het zuiden is 4 kilometer lang en de enige plaats waar de safari boten kunnen schuilen voor de wind als de zee te heftig is op hun terugtocht naar de haven in Hamaatha. Het afsluiten van het rif is bijna onmogelijk zoals in Dolphin House. Alsook is het de ideale plaats voor de dolfijnen om tot rust te komen. Jaren geleden werd ik gezonden naar plaatsen waar nog nauwelijks een dolfijn en een mens te bespeuren was, zo ook ben ik toen als pionier op deze plaats beland, slechts enkele zwarte vinnetjes waren af en toe zichtbaar boven het wateroppervlak en ze bleven ver weg van de boot en waren schichtig voor de mensen.
Langzaam ontwikkelde zich een vertrouwensband met de dolfijnen en met kleine groepjes vrienden en gelijkgestemden werden we uitgenodigd om met hen te zwemmen en opgenomen in hun vreugde en spel. Dit vertrouwen werd steeds meer versterkt vanuit de juiste benadering: ongedwongen, vanuit RESPECT en LATEN ZIJN, ruimte latend voor hun spel, rust, het voeren en de koestering van hun jongen. Nadat dit ritueel was voltrokken gingen we heel voorzichtig in het water afwachtend of ze kwamen of niet, "het is belangrijk maar met enkele mensen tegelijkertijd in het water te gaan liefst 2, grote groepen mensen zijn te belastend voor dolfijnen en als deze dan allemaal tegelijk in het water springen worden ze opgeschrikt.
Deze methode wordt ook toegepast in de Azoren waar er strenge controle is van de overheid en natuurorganisaties voor de bescherming van de dolfijnen in hun natuurlijke leefwereld. Op die manier worden ze niet verstoord en zijn ze vrij om naar ons te komen of niet."
Ik maak mij ten zeerste zorgen of het zwemmen met dolfijnen op de huidige manier nog zo verder door kan gaan, daarom is educatie een "dringende noodzaak!" vanuit de juiste benadering en respect.
Nu dit gebied echter meer bereikbaar voor toeristen is en zwemmen met dolfijnen een mode verschijnsel is geworden, van KLIK naar de ultieme KIK begint er een ontzettende wildgroei te ontstaan en is er van respect , deskundigheid en authenticiteit nog weinig te bespeuren.
De laatste tijd blijven de dolfijnen heel dicht bij onze boot en zelfs meermaals onder onze boot omdat ze weten dat er geen bedreiging is. Daar ik een bijzondere relatie met hen heb opgebouwd doorheen de jaren heen, wil ik dit vertrouwen niet beschamen en wens dat er zich collectief juiste actie zal ontwikkelen om hen bij te staan.
Met deze doe ik beroep aan iedereen die ooit bij hen terecht zal komen om vanuit respect en de juiste houding de dolfijnen te benaderen.
In Liefde en eenvoud
Ocean
Ocean • [email protected] - copyright © 2022